Clafoutis z wiśni: historia, przepis i warianty tradycyjnego francuskiego deseru

Clafoutis z wiśni to tradycyjny francuski deser z regionu Limousin, ceniony za miękkie ciasto i obficie wypełnione całe owoce.

1. Ludowe pochodzenie

Clafoutis pochodzi z Limousin w Massif Central i jest uważany za symbol lokalnego terroir. Nazwa pochodzi z dialektu oksytańskiego clafotís, co oznacza „wypełniony” lub „przykryty”, odnosząc się do całych owoców umieszczanych w cieście przed pieczeniem. Dzięki temu wiśnie uwalniają sok, a pestki delikatny aromat migdałów, co wzmacnia smak deseru.

Początkowo clafoutis przygotowywano z lokalnych czarnych wiśni, nie wydrylowanych, ponieważ pestki podczas pieczenia uwalniały łagodny aromat migdałów. Był to prosty deser chłopski, przygotowywany z lokalnych składników: jaj, mleka, mąki, cukru i wiśni.

2. Pierwsze wzmianki pisemne i oryginalny przepis

Pierwsze zapisy pochodzą z XIX wieku w regionalnych francuskich książkach kucharskich, bez przypisania do konkretnego szefa kuchni. Deser szybko stał się symbolem francuskiej gastronomii dzięki swojej prostocie, autentycznemu smakowi i miękkiej konsystencji.

Oryginalny przepis:

• Ułóż czarne wiśnie w natłuszczonej formie.

• Zalej je gęstym ciastem z jaj, mleka, mąki i cukru.

• Piecz aż ciasto stanie się złociste i lekko zwarte.

Clafoutis był deserem sezonowym, spożywanym latem, bezpośrednio po wyjęciu z piekarnika, często posypywanym cukrem pudrem.

3. Szefowie kuchni, którzy spopularyzowali clafoutis

• Auguste Escoffier (1846‑1935): opisywał clafoutis jako prosty, rustykalny deser owocowy w swoich klasycznych książkach kucharskich.

• Julia Child (1912‑2004): spopularyzowała clafoutis w USA w Mastering the Art of French Cooking (1961).

• Paul Bocuse (1926‑2018): wprowadzał nowoczesne wersje z owocami sezonowymi.

• Raymond Oliver (1909‑1990): publikował przepisy na clafoutis z wiśni i śliwek, popularyzując deser w wyrafinowanej francuskiej kuchni.

Główne warianty

• Tradycyjny z wiśni: całe, niewydrylowane wiśnie, proste ciasto.

• Z czerwonych owoców: maliny, jagody, truskawki lub jeżyny.

• Z jabłkiem lub gruszką: cienkie plasterki, aromatyzowane cynamonem lub wanilią.

• Z morelami lub śliwkami: lekko kwaśne owoce, świeży deser letni.

• Słony clafoutis: owoce zastąpione warzywami sezonowymi i serem.

• Lżejsza wersja: mleko półtłuste lub roślinne, mniej cukru.

Clafoutis pozostaje dziś ikoną francuskiego deseru, prostym, rustykalnym i owocowym, tradycyjnie przygotowywanym latem, ale możliwym do spożycia przez cały rok z innymi owocami.